Tatry przyciągają o każdej porze roku, często ludzi rządnych wrażeń i adrenaliny. Wędrówki po stromych zboczach to czasem zbyt mało dla mocno wymagających.

Wspinaczka górska cieszy się sporą popularnością, bo wciąż trzeba uczyć się nowych rzeczy, nowych technik czy testować coraz to inny, ulepszony sprzęt. By zdobyć doświadczenie, potrzeba czasu tak, jak w przypadku innych dyscyplin. Początkujący wspinacze podglądając bardziej doświadczonych, próbują stosować ich wypracowane metody i koncepcje.

Tatry mają rzeźbę oraz klimat zbliżony do alpejskiego. Przede wszystkim pod uwagę trzeba wziąć gwałtowne zmiany pogody, częste zachmurzenia i mgły, dużą ilość opadów, długo utrzymującą się pokrywę śnieżną czy silne nasłonecznienie i wiatry. Nie dziwi więc fakt nagłego załamania pogody podczas wspinaczki. I do tego trzeba odpowiednio się przygotować.

Bardzo ważne jest również przygotowanie siebie pod względem fizycznym, zadbanie o kondycję i sprawność. Pierwsza wspinaczka powinna odbyć się w miejscu wcześniej poznanym. Natomiast taternicy obowiązkowo powinni zostawić wiadomość (gdzie dokładnie się udają) w "Książce wyjść" lub w swojej bazie noclegowej.

Jeśli od podanego przybliżonego czasu powrotu minie 6 godzin, potraktowane zostanie to jako przekroczenie czasu alarmowego i wtedy TOPR rozpoczyna akcję ratowniczą.

Gdzie zaczynać przygodę?

W naszych polskich Tatrach interesujące pod kątem wspinaczkowym są 3 doliny z dozwolonym ruchem wspinaczkowym na wybranych ścianach. Mowa tu o rejonach:

• Morskiego Oka, Przełęczy Białczańskiej, poprzez Rysy, Mięguszowieckie Szczyty, Cubrynę do Wrót Chałubińskiego wraz z boczną granią Mnicha;
• Doliny Pięciu Stawów Polskich z Doliną Buczynową od Świnicy do Przełęczy Zawrat oraz od Przełęczy Zawrat po Małą Buczynową Przełączkę;
• Hali Gąsienicowej od Żółtej Przełęczy przez Granaty, Kozi Wierch, Zawratową Turnię, Świnicę do Świnickiej Przełęczy wraz z boczną granią Kościelców po Karb.

Warto zapisać się wcześniej na kurs i mieć już pewne podstawy i umiejętności przed samodzielną wspinaczką. Na początku trzeba wdrożyć się w specyfikę tatrzańskiej skały i odpowiednio przygotować kondycję do trudniejszych wyzwań.

Istotny jest fakt, iż taternictwo uprawiać mogą osoby wyłącznie zrzeszone w krajowych związkach alpinistycznych. Natomiast do wzięcia ze sobą osoby trzeciej (takiej, która nie posiada uprawnień) upoważnieni są wyłącznie instruktorzy alpinizmu w czasie trwnia kursu taternickiego ze specjalnym zezwoleniem dyrekcji TANAP.